Budowa
Ścianki przednie i boczne wykonano z grubych płatów aluminium (w Playu jest to 10 mm, w końcówce mocy – 17 mm). Front występuje w dwóch wariantach: srebrnym albo czarnym (co widać na zdjęciach; otrzymaliśmy urządzenia nie od kompletu). Boki są jednak zawsze czarne, z pionowym ożebrowaniem. W przypadku wzmacniacza mają one funkcję chłodzącą, w przypadku Playa służą wyłącznie dopasowaniu wzorniczemu urządzenia do wzmacniacza. Obie obudowy mają stalowe górne pokrywy, obniżone względem górnych krawędzi ścianek bocznych, frontu i tyłu. Na nie nakłada się dostarczone w zestawie grube tafle dymionego szkła zaopatrzonego w miękkie poduszki gumowe w narożnikach. Wygląda to bardzo dobrze, nadaje urządzeniom klasowy i nieco lifestylowy wygląd. Fajny pomysł.
Prawie wszystkie układy Artery Play udało się umieścić na jednej płycie głównej zajmującej całą powierzchnię dolnej ścianki. Wyjątkiem jest interfejs USB, który umieszczono na dodatkowej płytce, piętro wyżej. Wykorzystuje on mikrokontoler XMOS 8U6C5 i dwa niezależne zegary do próbkowania 44,1 i 48 kHz (oraz ich wielokrotności). Przetwornik c/a to ceniony układ ESS Sabre ES9018S. W sekcji cyfrowej widoczny jest procesor ARM Cortex STM32 F1. Mechanizm napędu wydaje się być zwykłym czytnikiem komputerowym DVD-ROM.
Tor analogowy zbudowano z układów scalonych. Przy wejściach pracują wzmacniacz operacyjny N5532, za regulację głośności odpowiada nowoczesny układ Burr-Brown PGA4311U. Zbalansowany tor wyjściowy – za przetwornikami c/a – tworzą cztery (po dwa na kanał) stereofoniczne op-ampy OPA2134PA.
Towarzyszą im liczne kondensatory WIMA. Desymetryzacji sygnału dla wyjść RCA dokonuje pojedynczy układ OP275G.
Zasilanie oparto na niedużym transformatorze toroidalnym Noratel, dwóch prostownikach oraz licznych kondensatorach elektrolitycznych. Dziewięć z nich ma po 4700 µF pojemności. Za stabilizację napięć odpowiadają układy LM317S i LM317AT (po 2 sztuki). Do podtrzymania napięcia w trybie gotowości służy oddzielny mikrozasilacz impulsowy.
Końcówkę mocy ma topologię pseudo-dual-mono. Centralnie położony zasilacz jest wspólny dla obu kanałów, po obu jego stronach znajdują się pionowo zorientowane płytki właściwych wzmacniaczy. Każda z nich zawiera po trzy pary bipolarnych tranzystorów ON Semi MJL21194G. W tylnej części, zawieszone na płytce umieszczonej w połowie wysokości, znalazły się układy wejściowe bazujące na wzmacniaczach operacyjnych OPA2134PA i TL072CP.
Poniżej umieszczono zasilacz z dwoma mostkami prostowniczymi i baterią 4 kondensatorów Samwha, po 10 000 µF każdy. Napięcia zasilające dostarcza wysunięty do przodu, okazały transformator toroidalny firmy Noratel.
