Koncept z DSD
Jest jeszcze jeden ważny argument za DSD: możliwość wyrugowania z łamigłowki ważnego elementu, na którego działanie kostruktorzy źródeł cyfrowych nie mają żadnego wpływu – chodzi o układ scalony konwertera c/a. Jeśli sprytnie wykorzystać DSD, można się tego elementu pozbyć. Wprowadzony w 2015 roku DirectStream DAC – projekt autorstwa Teda Smitha – powstał według tego właśnie założenia. Junior to jego uproszczona wersja, zbudowana jednak według tej samej zasady, wykorzystująca bardzo podobną obróbkę sygnału. Jak w jednym z wywiadów przyznał szef PS Audio, Paul McGowan, DirectStream oferuje fantastyczne brzmienie, ale dla części odbiorców okazał się po prostu zbyt drogi. Firma postanowiła więc przygotować wersję, która oferując nadal znakomity dźwięk, mogłaby kosztować znacznie mniej. Zdaniem McGowana, za 2/3 ceny dużego modelu otrzymujemy 80–85% oferowanej przez niego jakości brzmienia. Zapowiada się nieźle.
Z zewnątrz Junior wyraźnie różni się od droższego modelu – zmniejszył swoje wymiary, przede wszystkim na wysokość. Na froncie nie ma dotykowego wyświetlacza, który generował całkiem spory koszt. Na wyjściach analogowych zrezygnowano z transformatorów Lundahla, zastępując je szybkimi wzmacniaczami operacyjnymi. Kluczowe oprogramowanie FPGA jest niemal identyczne, a owo „niemal” bierze się z faktu, iż filtr na wyjściu musi pracować nieco inaczej. Dodatkowo Junior ma już wbudowany tzw. Bridge II, czyli kartę sieciową, która w wyższym modelu jest dodatkową, płatną opcją. No i nowy DAC, dzięki aktualizacji programowania, jest już także urządzeniem RoonReady, czyli może odtwarzać muzykę z Roona po podłączeniu urządzenia do tej samej sieci, w której pracuje serwer (komputer) z tym odtwarzaczem programowym. Oczywiście, możliwe jest także korzystanie z dowolnego serwera UPnP / DLNA i sterowanie odtwarzaniem jednym z wielu darmowych bądź płatnych programów dostępnych na Androida czy iOS. Firma zaleca korzystanie z aplikacji MConnect.
Junior jest również wyposażony w wejście I2S, korzystające z gniazda HDMI (w przeciwieństwie do starszego brata tylko jedno), które umożliwia współpracę ze źródłami mającymi stosowne wyjście. Przypomnijmy w tym miejscu, że w interfejsie I2S dane zegarowe nie są przesyłane szeregowo w strumieniu danych, lecz oddzielone od nich, co oznacza brak konieczności ekstrakcji sygnału zegara – procesu będącego źródłem jittera i jednocześnie główną przyczyną słabości interfejsu S/PDIF i jego pochodnych (AES/EBU, Toslink).
Firma ma w swojej ofercie transport DirectStream (z kompatybilnym wyjściem), odtwarzający płyty CD i SACD. W tym drugim przypadku, za pośrednictwem wyjścia I2S, jest wysyłany sygnał DSD.
