Index
Wygląd i funkcjonalność
Sprzęt Marantza od wielu już lat, a właściwie od zawsze, przyciąga uwagę jakością i solidnością wykonania. I nie chodzi tu bynajmniej o to, że na rynku nie ma urządzeń bardziej prestiżowych i jeszcze kunsztowniej wykonanych, lecz o to, ile naprawdę świetnie zrobionego sprzętu otrzymujemy za każdy wydany tysiąc złotych. W przypadku Marantza obowiązuje reguła: DUŻO. Znacznie więcej niż u konkurencji. Proszę wskazać inne zestawy za około 10 tys. złotych, których obudowy prezentowałyby niemalże high-endowy poziom, zaś estetyka wykonania byłaby zdecydowanie lepsza niż w przypadku urządzeń w cenie powyżej 10 tysięcy złotych. Istotnym jest także fakt, że system jest produkowany w Japonii. Na dobrą sprawę, poza Denonem 1520 AE, Pioneerem A-70/PD-50 i Yamahą S2000, w kwestii jakości i efektowności wykonania nie znajdziemy na rynku niczego porównywalnego. Marki brytyjskie (poza Naimem, ale to znacznie uboższa szata wzornicza), niemieckie, francuskie, amerykańskie produkują w tych samych cenach sprzęt, który jest gorzej wykonany lub – jeszcze częściej – zdecydowanie gorzej wykonany, brzydszy, wyprodukowany na Dalekim Wschodzie (w domyśle: mniej niezawodny), a w dodatku mniej funkcjonalny. Bo czego jak czego, ale funkcjonalności temu Marantzowi nie można odmówić.
O funkcji USB-DAC-a już wspomniałem – to w odtwarzaczu SA8005. Ten ma ponadto dwa dodatkowe wejścia cyfrowe (optyczne i współosiowe), „dużego jacka” z regulacją poziomu dla słuchawek oraz port USB typu A na czołówce, który służy nie tylko do obsługi urządzeń iOS, lecz także umożliwia odtwarzanie plików bezstratnych z pendrajwa. Co ważne, w ten sposób można słuchać muzyki z plików FLAC, WAV, AIFF, Apple Lossless o rozdzielczości do 24 bitów/192 kHz. Jest to pewna alternatywa dla odsłuchu z wykorzystaniem komputera, choć tak naprawdę znacznie mniej wygodna. 
Wzmacniacz ma niemal wszystko, czego można zapragnąć, poza wejściem MC (dostaniemy je w konkurencyjnych wzmacniaczach Denona i Pioneera). Są więc dwie pary, przełączanych na płycie czołowej, terminali głośnikowych, bezpośrednie wejście na końcówkę mocy, funkcja Source Direct (ominięcie regulatorów barwy i balansu), wyjście z przedwzmacniacza (pre-out), energooszczędny tryb gotowości (stand-by), rozbudowana potrójna regulacja barwy (obejmująca także średnie tony) oraz porządny, nietandetny, mimo że w całości plastikowy, pilot zdalnego sterowania. Jest to nadajnik uniwersalny, obsługujący także odtwarzacz. I – co ważne, a wcale nieoczywiste – w przypadku systemów innych marek otrzymujemy naprawdę ergonomiczny pilot. Przyciski są tam, gdzie trzeba, a nie tam, gdzie „wyszły” inżynierowi projektującemu płytkę drukowaną. Do regulacji głośności służą dwa duże przyciski, które odnajdujemy natychmiast i instynktownie, bez wpatrywania się w pilot przez długie sekundy. Jeden czerwony przycisk włącza i wyłącza wzmacniacz, a drugi – odtwarzacz. Pilot nie ma żadnych trybów do obsługi tego czy innego urządzenia. Steruje wzmacniaczem i odtwarzaczem. Tak po prostu, bez żadnego kombinowania, ustawiania, konfigurowania itp. Są to wszystko niby oczywistości, a jednak tylko nieliczne marki potrafią zaprojektować takie właśnie, intuicyjne zdalne sterowanie.
Wszystko to summa summarum procentuje w całościowym odbiorze tego zestawu. Po wypakowaniu urządzeń i postawieniu ich na swoim miejscu człowiek się po prostu cieszy – zanim jeszcze z głośników popłyną pierwsze dźwięki. Dbałość o detale popłaca.
Jest tylko jeden element, który trochę psuje całościowe, znakomite wrażenie z obcowania z tym produktem. Pamiętacie stare poczciwie napędy płyt CD – między innymi te w odtwarzaczach Marantza, które wczytywały płytę, nim zdążyliśmy się obrócić na pięcie? Ta bardzo pożądana cecha „kompaktów” jest SA8005 obca. Wczytanie krążka CD zajmuje 12 sekund. Dla porównania: też niezbyt szybki Pioneer PD-50 wykonuje to w 9,5 sekundy. Niegdysiejsze cedeki potrzebowały na tę operację co najwyżej kilka sekund.
