Brzmienie
Po przesiadce z P7 na Denony zupełnie zmieniają się nasze doznania. Trzeba się do nich przez dłuższą chwilę przyzwyczajać i niektórym przyjdzie to z nieukrywanym problemem. Powód jest prosty – model AH-MM300 gra dużo mniej klarownie. Początkowo odnosi się wrażenie, jak gdyby słuchacza od wykonawców rozmieszczonych na wirtualnej scenie oddzielał jakiś całkiem gruby woal. Da się z tym żyć, ale to wymaga specyficznego doboru sprzętu.
Denon AH-MM300 to nie są słuchawki, które mają pasmo przenoszenia kreślone od linijki. Najniższy bas jest obecny, choć dosadnością ustępuje najlepszym produktom ze stawki. Jego wyższe części są słyszalnie podbite, czasem dudnią. Niskie części środkowego podzakresu są wycofane, podobnie te wyższe. Góra również ma obniżoną słyszalność. Przekaz AH-MM300 odbiera się jako mocno zorientowany na bas, pogrubiony.
Słychać, że twórcom tych słuchawek zależało na łagodnym, miękkim brzmieniu. Dopasowali pod to wymaganie charakterystykę przenoszenia. AH-MM300 to ciepłe słuchawki. Wisienką na torcie jest intymna, bliska słuchaczowi scena po bokach, dosyć głęboka. W tej „filozofii” brzmieniowej jest pewna metoda, lecz nie jest to produkt dla każdego. No i ma spore wymagania sprzętowe. Denony są po pierwsze cichsze od rywali. Zdecydowanie sugerujemy połączenie z bardziej transparentnymi źródłami i wzmacniaczami. Zimne, twarde i transparentne urządzenia przenośne są obligatoryjne. Wówczas AH-MM300 odwdzięczą się tym, co mają najlepszego do zaoferowania, czyli szeroko pojętą muzykalnością. Ale już bez woalu, który w normalnych okolicznościach nie jest zaletą.
