Budowa
Najpierw zatrzymajmy się jednak przy konstrukcji tych słuchawek, bowiem w tym przypadku nie jest to jedynie powinność, lecz prawdziwa przyjemność. Co tu dużo mówić: Listen prezentują się po prostu świetnie – niby skromne, minimalistyczne, wykonane w całości z plastiku, a jednak bardzo wyraźnie przynależące do segmentu „premium”. Chromowania muszli do złudzenia przypominają polerowane aluminium. Muszle i poduszki są na tyle duże, że w pełni okalają małżowiny – przynamniej te średniej wielkości. Termoplastyczna pianka poduszek ma słuszną grubość (22 mm) i odpowiednią podatność. Siłę nacisku muszli dobrano właściwie – jest wystarczająco duża, by słuchawki nie spadały podczas szybkich ruchów głową, ale też dostatecznie mała, by nie czuć dyskomfortu po 10 czy nawet 30 min. Ponieważ jednak Listen są konstrukcją zamkniętą, w dodatku wyjątkowo szczelną (izolacja jest ponadprzeciętnie dobra: znacznie lepsza niż w przypadku Meze czy ADL-i), to nie powinniśmy liczyć na swobodne noszenie słuchawek długimi godzinami. Brak wentylacji uszu jest problemem nie do przeskoczenia. Szczególnie latem.
Piankowa amortyzacja w górnej części pałąka obitego od wewnątrz gumopodobnym materiałem ma w założeniu minimalizować ucisk słuchawek na czubek głowy, jednak zbyt mała szerokość tego elementu i mimo wszystko trochę zbyt duża twardość sprawiają, że po 30–40 min zaczyna się czuć ucisk na czubek głowy i ma się przemożną chęć „dać jej trochę odpocząć”. Regulacja pałąka ma wystarczający zakres i odbywa się skokowo, ale dostatecznie płynnie i z należytym oporem. Jednopunktowe mocowanie muszli do pałąka zapewnia bardzo niewielki zakres dopasowania do głowy słuchacza, jednak ergonomia i kształt słuchawek są na tyle dobrze dobrane, że nie sądzę, aby w praktyce ktokolwiek narzekał na samo dopasowanie słuchawek.
Spore muszle pewnie obejmują wiekszość uszu, zapewniając znakomitą izolację od szumów otoczenia. Poduszki są miękkie i wygodne. Nieco gorzej jest z pałąkiem.
Reasumując: nowe „nauszniki” Focala są wygodne, powiedziałbym, że w tej materii nie budzą zastrzeżeń, jednak do poziomu Sennheiserów Momentum M2 czy nawet Meze 99 Classics trochę jednak brakuje – głównie z powodu wspomnianego pałąka. Nad tymi drugimi, jak również modelem ADL, francuskie nauszniki mają jednak pewną przewagę natury praktycznej: można je składać. Pałąki „łamią się” do środka, redukując objętość słuchawek na tyle, że zajmują one niewiele miejsca w torbie czy plecaku. W komplecie otrzymujemy miękki futerał, który nie zabezpieczy słuchawek przed uszkodzeniem w takim stopniu jak sztywne etui konkurentów. Ciężar Focali jest typowy dla słuchawek tej klasy – ważą niemal tyle samo co ADL-e, będąc o 20 g cięższymi od Meze.
Focal chwali się zastosowaniem pewnej innowacji w obrębie membrany przetwornika – w końcu, jakby nie było, jest uznanym wytwórcą głośników. Tak jak w znakomitej większości innych słuchawek, membranę wykonano z cienkiej mylarowej folii. Różnica polega na tym, że folię tę pokryto warstwą tytanu. Nie wiadomo, jakie konkretne korzyści zapewnia ten zabieg. Przypuszczalnie poprawia on jej sztywność i inne właściwości mechaniczne, redukując problem rezonansów.
Słuchawki wyposażono w pojedynczy, dobrej jakości, cieńszy i bardziej elastyczny – niż u rywala – przewód sygnałowy zakończony od strony słuchawek prostym 3,5-mm wtykiem; z drugiej zaś – wtykiem kątowym (3,5 mm). W górnej części kabla znajduje się mikrofon, a sporo poniżej wkomponowano klips z szerokim (łatwym do uchwycenia) przyciskiem służącym do odbierania telefonu lub zatrzymywania odtwarzania. Sterowanie to jest kompatybilne ze wszystkimi rodzajami (typami) telefonów – dlatego, że nie zapewnia regulacji głośności. Klips znajduje się w zbyt dużym oddaleniu od mikrofonu – w moim przypadku znajdował się na wysokości splotu słonecznego. To dość nietypowa lokalizacja pilota. W chłodne dni, gdy jesteśmy mocno „opatuleni” nie będzie to rozwiązanie szczególnie wygodne.
