Index
Wzmacniacz mocy PA 150
Równie ciekawie jak przedwzmacniacz prezentuje się końcówka mocy. Układ elektroniczny zamknięto w identycznej gabarytowo, wysokiej na zaledwie 11 cm, świetnie wykonanej, w całości aluminiowej obudowie. Widać jak na dłoni, że wyszedł spod ręki uzdolnionego projektanta-elektronika doskonale znającego się na rzeczy. Tak, to jest poziom wykonania Burmesterów, MBL-i, Marków Levinsonów i innych: urządzeń w cenach idących w grube dziesiątki (jak nie setki) tysięcy złotych.
Topologia trójstopniowej końcówki mocy nawiązuje do przedwzmacniacza: układ jest bardzo szybki, niezbalansowany, ma krótki tor sygnałowy dual-mono wykonany tradycyjną metodą przewlekania. Również i tu widać szalenie dużą troskę o ekranowanie – nic dziwnego, skoro tor potrafi wzmacniać fale radiowe (pasmo 2 MHz). Tory małosygnałowe lewego i prawego kanału dzielą wspólną płytkę umieszczoną w górnej części obudowy. Każdy z nich jest schowany w puszce ekranującej, wewnątrz której znajdziemy tranzystory ze startymi oznaczeniami. Jedyne układy scalone to para INA134PA przy wejściach XLR, skąd płynie prosty wniosek: że do połączenia obydwu urządzeń lepiej korzystać z kabli RCA (co zresztą potwierdził dystrybutor). Stopnie prądowe wykorzystują łącznie szesnaście tranzystorów końcowych. W każdym kanale pracują cztery pary mosfetów IRFP240/IRFP9240, które w tej aplikacji – zupełnie nie „przemęczając się” zapewniają moc 150 W na kanał przy 8 Ω, która prawie podwaja się przy obciążeniu o połowę mniejszym. Układ jest zabezpieczony przed zwarciem i składową stałą na wyjściu.
Liniowy zasilacz, dostarczający niezależne napięcia dla każdej z sekcji, zajmuje całe dolne piętro, będąc odgrodzonym od reszty układu aluminiowym ekranem w przedniej części urządzenia (za czołówką). Bezpośrednio pod nim, w narożnikach, znajdują się dwa średniej wielkości transformatory toroidalne firmy Nor-se o mocy 400-VA każdy oraz zestaw dwudziestu czterech kondensatorów Itelcond o łącznej pojemności filtrującej 70 tys. uF.
