Wykres impedancji jest trochę nietypowy. Bas-refleksowe minima są płytkie, osiągając wartości na poziomie około 7 Ω przy umiarkowanych kątach fazy elektrycznej. W całym zakresie basu Brystony są mało wymagające wobec wzmacniacza – pobierają niewiele prądu, jeśli oczywiście pominąć ich małą efektywność.
Minimalna wartość impedancji pojawia się przy 970 Hz i wynosi zaledwie 2,4 Ω. W tym zakresie częstotliwości jest jeszcze duża energia i duże poziomy napięcia, co oznacza że Mini A mogą wysysać spory prąd ze wzmacniacza, szczególnie w transjentach (np. fortepian).
Występujące nieco niżej, przy 700 Hz, maksimum wartości bezwzględnej fazy elektrycznej (-45 stopni) zbiega się z modułem impedancji 5 Ω, co nie jest może krytyczne, ale biorąc pod uwagę wspomniane minimum impedancji przy 1 kHz, z pewnością niesprzyjające. O wzmacniaczach lampowych powinniśmy raczej zapomnieć.
Bas-refleks dostrojono wysoko – do częstotliwości 58 Hz.
|
Charakterystyka odniesienia została zmierzona na osi głośnika średniotonowego, gdyż to właśnie tutaj wykazywała najlepsze sumowanie głośników, co jest jednoznaczną wskazówką do tego, by nie stosować niskich podstawek kompensujących wysokość relatywnie dużych obudów. Głośnik średniotonowy powinien znajdować się na wysokości ucha. Złożona charakterystyka SPL wykazuje z pozoru kiepską liniowość pasma, którą zakłóca szczyt przy 900 Hz. Jest to jednak wąskopasmowe podbicie (800–1000 Hz), które wcale nie musi być słyszalne. Jeśliby pominąć to zakłócenie, charakterystykę zakresu 200 Hz – 10 kHz można zmieścić w polu +/- 2,5 dB, czyli jednak nieźle.
Bas jest uwypuklony, ze szczytem przypadającym przy częstotliwości 110 Hz, który wznosi o 5 dB powyżej średniego poziomu SPL. Owo podbicie ułatwia Brystonom osiągnięcie relatywnie niskiej częstotliwości granicznej (-6 dB) wynoszącej 40 Hz (45 Hz przy spadku -3 dB). To wynik typowy dla kolumn wolno stojących o średnich gabarytach.
Kopułka wysokotonowa wykazuje wcześnie pojawiający się rezonans przy 14,1 kHz, który może przybrudzać brzmienie talerzy.
Efektywność wynosi skromne 84 dB/1 m/2,83 V. W praktyce Brystony wydają się jednak wyraźnie głośniejsze.
|
Charakterystyki w pionie mówią o sumowaniu charakterystyk poszczególnych głośników i tutaj widzimy bardzo duże odstępstwa od teoretycznego ideału, którym są identyczne wykresy dla różnych kątów. Zarówno w dół, jak i w górę od osi głośnika średniotonowego powstają wyraźne rozbieżności, ale największe są te dla kątów powyżej osi akustycznej. Pomiar dla kąta 5° w górę – ten z wyraźnym dołkiem dla 5,2 kHz – oznacza w przybliżeniu pomiar na wysokości głośnika wysokotonowego (przy typowej odległości odsłuchu). Jeszcze większa zapadłość pojawia się przy 3,5 kHz i kącie +10°. Brystonów stanowczo nie należy ustawiać na niskich podstawkach! Lepiej już gdy stoją za wysoko niż za nisko. |
Charakterystyki w poziomie wyglądają o wiele lepiej. Przy kącie 15° od osi ubytek energii akustycznej w zakresie sopranów jest jeszcze bardzo mały, większe różnice ujawniają się dopiero dla kąta 30° (4–5 dB). |
Rozdzielenie maskownicy na dwie części ma zdecydowanie negatywny wpływ na promieniowanie, powodując dyfrakcję. Po założeniu ramek charakterystyka staje się dodatkowo „poszarpana” (linia czarna). |
Górka przy 900 Hz na charakterystyce przenoszenia ujawnia się także na wodospadzie w postaci pozostałości, która wygasza się o 25 dB w czasie 2 ms. Przypuszczenia w kwestii rezonansu tweetera przy 14,1 kHz okazują się prawdziwe. Widać również mniej znaczące dzwonienia przy 9,1 oraz 5,5 kHz. |